Wat het grote feestjaar van Yevgueni had moeten worden (de band viert in 2020 zijn 20 jarige bestaan) is een beetje anders uitgedraaid.
De band speelt en speelde deze zomer vooral in intieme trio-bezetting.
Maar heel af toe, en dus bijna speciaal voor ons, ook in de nog intiemere versie:  frontman Klaas Delrue, solo.

Solo – Italiaans voor ‘in zijn eentje’ -  laat Klaas de allerkleinste kant van zijn repertoire en de singer-songwriter in zichzelf zien. Alleen met zijn gitaar en zijn stem hoor je de (meer en minder) vertrouwde liedjes in hun oerversie, zoals ze ooit op een studentenkot in Leuven of een zolderkamer in Mechelen moeten hebben geklonken toen ze geschreven werden. De liefhebbers van Delrue zijn solowerk in het Frans (album Risquons Tout uit 2014), mogen af en toe ook zo’n oerversie van een chanson verwachten. En met wat geluk kom je tussen de nummers – nog meer dan anders – te weten waar ideeën voor songs zoal vandaan (kunnen) komen. En natuurlijk, niet te vergeten, “elke dag een flauwe mop”.